Jól, börn og sól

"Að föndra, syngja jólalög og dansa í kringum jólatré hefur ekkert með trú að gera...jólin eru alls ekki kristin hátíði" segir Íris nokkur Edda. Þetta er ekki alls kostar rétt því "jól" eru kristin hátíð sem var á sínum tíma dagsett viljandi samdægurs heiðinna manna sólstöðuhátíð til að auðvelda/einfalda/(?blekkja) siðskiptingum siðaskiptin.

Í dag má kannski hártoga þýðingu jólanna en rétt er samt rétt í grunninn!

Það er hlutverk menntastofnana að mennta fólk (börn eru líka fólk).Þess vegna segi ég: Föndrum í verknámsgreinum, syngjum í tónlistartímum og dönsum í íþróttatímum, heimsækjum söfn trúfélaga líkt og önnur söfn í beinu samhengi við námsefnið s.s. samfélagsfræði og trúarbragðafræði og reynum að nota skólana sem þá stofnun sem þeim er ætlað að vera: Stofnun með kennurum (sem eru líka fólk) sem MENNTA börnin okkar.

Skólar eiga hvorki að vera afþreyingarheimili né áningarstaður fyrir börn og enn síður ásteitingssteinn fyrir ólík trúarbrögð og hlutverk kennara er barasta alls ekki að vera boxpoki fyrir frústreraða foreldra.

Ég er í kirkjukór en finnst trúarjátningin barn síns tíma. Þess tíma sem fáfræði var ríkjandi og kirkjusókn fólks var notuð til að verðleggja það í augum guðs. Þá var guðsóttinn hrís líkt og enn er í íslamstrú. Allt gott gerist sennilega bara frekar hægt.

Það er erfitt fyrir óþolinmóða einstaklinga og samfélög að bíða eftir því að aðrir einstaklingar og önnur samfélög átti sig á nýjasta sannleikanum í trúmálum. Við höfum þó alltaf það val að reyna að sýna umburðarlyndi eða ekki. Hvað velur þú?

Gefðu mér gott í skóinn góði jólasveinn í nótt

Sumum foreldrum finnst að sýna eigi þeim umburðarlyndi sem eiga nóga peninga til að kenna börnunum sínum í gegnum jólasveininn að mismunun sé náttúrulögmál sem ber að hygla.

Öðrum foreldrum finnst að skólarnir eigi að hafa áhrif á foreldra í þessum efnum. Skógjafir berast, eðlilega, í tal í skólunum og valda sumar vanlíðan barna sem upplifa vanmátt sinn í gegnum "hallærislega" jólasveina í samanburði við "ógeðslega flotta". Nema það sé híað á þessa fáu (vonandi að þeir séu fáir) sem fá óskynsamlega dýrar skógjafir? Hvort tveggja veldur vanlíðan og valdabaráttu!

Ég vil trúa því að allir foreldrar vilji eiga hamingjusöm börn.

Af hverju (fjársterkir) foreldrar virðast margir telja að áhrifamesta breytan í hamingjujöfnu barna sinna snúist um að gefa þeim dýra hluti skil ég ekki. Kannski bara misvitrir einstaklingar þar á ferð.

Af hverju virðast þá efnaminni foreldrar trúa því að ein áhrifamesta breytan í hamingjujöfnu eigin barna snúist um dýru hlutina annarra manna barna? Það skil ég ekki heldur.

Ég hef samt á tilfinningunni að ef við gerðum siðferðismálum hærra undir höfði, sem víðast, í samfélaginu þá myndi fólk síður missa sig í að gefa fáránlega dýra hluti í skóinn. Það eru rök sem ég skil. 

Annars er þessi skógjafaumræða fremur lítilvæg í samanburði við svo margt annað. Mig langar að stinga upp á þvi að þeir sem finna ekkert fyrir því að gefa gallabuxur, ipod eða snjóbretti í skóinn gefi heldur eitthvað fyrir þúsundkall og mismuninn í góðgerðastarfsemi. Það kennir börnunum hvernig skipta skal kökunni og njóta hennar um leið!